Into the West
Door: Knoes
Blijf op de hoogte en volg Marcel
11 April 2015 | Verenigde Staten, Kayenta
>> Blog Soundtrack || Call Me The Breeze - John Mayer ||
"The best has yet to Come". Daar eindigde ik m'n laatste blog
mee. En ik had gelukkig gelijk, want er stond me qua 'natuurgeweld'
afgelopen week aardig wat te wachten.
Maar eerst even terug naar Santa Fé, New Mexico. De reis moest verder en de volgende bestemming had ik in het vizier. Het rijden op de eindeloze highways blijft me adrenaline geven en het wordt allemaal makkelijker nu ik richting het westen ga: de afstanden worden korter. Waar ik in het oosten van de states nog ritten had van 6 tot 9 uur (!) lang, zijn ze nu rond de 3 uur. Het is verleidelijk om nu te zeggen dat het een makkie is..... :-)
Na Santa Fé vertrok ik naar het noord-oosten van New Mexico, alwaar ik in Farmington belandde. Farmington was alleen maar een tussenstop om te overnachten. Gelukkig maar, want er is geen reet te doen. Wel had ik een kingsize bed ipv van een krakkemikkig hostel bedje.
De volgende ochtend stond ik vroeg op voor een rit van ongeveer 2.5 uur. Fantastisch om te zien hoe de natuur verandert en in elkaar overgaat gedurende rit. De reis bracht me uiteindelijk naar misschien wel de beroemdste locatie, welke in beroemde westerns werd & wordt gebruikt: Monument Valley. Na een ontbijtje in een lokaal café (bomvol met Navajo indianen), reed ik naar het national park. En toen ik daar aankwam ging mijn mond open en stond ik met verbazing vanaf de top naar de vallei te kijken: wat een fantastisch en adembenemend uitzicht! Ik besloot om eerst een bakkie te nemen en te genieten van het uitzicht, voordat ik de vallei in ging rijden. Maar wat was het fantastisch! Ongeveer 4 uur lang reed ik dwars door de vallei en ben ik uiteraard gestopt bij alle bereikbare uitkijkpunten.
Na Monument Valley ben ik in een dorpje in de buurt (Kayenta) gaan overnachten in een motel. De dag erna ging de wekker wéér vroeg. De reis ging dit keer richting Page. Daar bevinden zich de 'Slot Canyons' in Antelope Canyon. Een slot canyon is een kloof met hoge verticale wanden, die erg dicht bij elkaar staan. De meeste slot canyons zijn gevormd in droge gebieden, waar incidenteel heftige overstromingen plaatsvinden. Tijdens dergelijk natuurgeweld schuurt het water met steen en ander puin door de zachtere rotslagen heen, waardoor de smalle kloven ontstaan. Een mooi natuurfenomeen dus. Ook door deze smalle Canyon heb ik prachtige foto's kunnen schieten.
Als laatste natuurpark stond Zion op het programma en is gelegen nabij
Springfield, Utah. Een fantastisch groot natuurgebied waar de nadruk
ligt op lange wandeltochten & hiken. Na een ticket te hebben betaald (die btw 7 dagen geldig is), liep ik langs het Visitors Centre om informatie te verkrijgen over de verschillende wandeltochten. De hele dag was ik zoet met het wandelen, klimmen & klauteren in de diverse wandeltochten. Het uitzicht was fenomenaal en zeer indrukwekkend.
Dit soort roadtrips zijn fantastisch, maar ik intensief. Het wordt dus tijd om even te ontspannen in een knotsgekke stad midden in de woestijn. We gaan maar eens een gokje wagen....
Cheers,
Knoes
"The best has yet to Come". Daar eindigde ik m'n laatste blog
mee. En ik had gelukkig gelijk, want er stond me qua 'natuurgeweld'
afgelopen week aardig wat te wachten.
Maar eerst even terug naar Santa Fé, New Mexico. De reis moest verder en de volgende bestemming had ik in het vizier. Het rijden op de eindeloze highways blijft me adrenaline geven en het wordt allemaal makkelijker nu ik richting het westen ga: de afstanden worden korter. Waar ik in het oosten van de states nog ritten had van 6 tot 9 uur (!) lang, zijn ze nu rond de 3 uur. Het is verleidelijk om nu te zeggen dat het een makkie is..... :-)
Na Santa Fé vertrok ik naar het noord-oosten van New Mexico, alwaar ik in Farmington belandde. Farmington was alleen maar een tussenstop om te overnachten. Gelukkig maar, want er is geen reet te doen. Wel had ik een kingsize bed ipv van een krakkemikkig hostel bedje.
De volgende ochtend stond ik vroeg op voor een rit van ongeveer 2.5 uur. Fantastisch om te zien hoe de natuur verandert en in elkaar overgaat gedurende rit. De reis bracht me uiteindelijk naar misschien wel de beroemdste locatie, welke in beroemde westerns werd & wordt gebruikt: Monument Valley. Na een ontbijtje in een lokaal café (bomvol met Navajo indianen), reed ik naar het national park. En toen ik daar aankwam ging mijn mond open en stond ik met verbazing vanaf de top naar de vallei te kijken: wat een fantastisch en adembenemend uitzicht! Ik besloot om eerst een bakkie te nemen en te genieten van het uitzicht, voordat ik de vallei in ging rijden. Maar wat was het fantastisch! Ongeveer 4 uur lang reed ik dwars door de vallei en ben ik uiteraard gestopt bij alle bereikbare uitkijkpunten.
Na Monument Valley ben ik in een dorpje in de buurt (Kayenta) gaan overnachten in een motel. De dag erna ging de wekker wéér vroeg. De reis ging dit keer richting Page. Daar bevinden zich de 'Slot Canyons' in Antelope Canyon. Een slot canyon is een kloof met hoge verticale wanden, die erg dicht bij elkaar staan. De meeste slot canyons zijn gevormd in droge gebieden, waar incidenteel heftige overstromingen plaatsvinden. Tijdens dergelijk natuurgeweld schuurt het water met steen en ander puin door de zachtere rotslagen heen, waardoor de smalle kloven ontstaan. Een mooi natuurfenomeen dus. Ook door deze smalle Canyon heb ik prachtige foto's kunnen schieten.
Als laatste natuurpark stond Zion op het programma en is gelegen nabij
Springfield, Utah. Een fantastisch groot natuurgebied waar de nadruk
ligt op lange wandeltochten & hiken. Na een ticket te hebben betaald (die btw 7 dagen geldig is), liep ik langs het Visitors Centre om informatie te verkrijgen over de verschillende wandeltochten. De hele dag was ik zoet met het wandelen, klimmen & klauteren in de diverse wandeltochten. Het uitzicht was fenomenaal en zeer indrukwekkend.
Dit soort roadtrips zijn fantastisch, maar ik intensief. Het wordt dus tijd om even te ontspannen in een knotsgekke stad midden in de woestijn. We gaan maar eens een gokje wagen....
Cheers,
Knoes
-
11 April 2015 - 22:10
Niek:
Geweldig om te lezen en de prachtige foto's te zien. Ik wens je heel veel s6 in Las Vegas!!!!!
Niek -
13 April 2015 - 16:14
Martin&Ria:
Hallo Marcel,
Wat een prachtige natuurfoto's.
Veel gokplezier in Las Vegas.
We zijn er ook geweest in onze jeugd!!! al die oude vrouwtjes achter de gokkasten met bekers vol kwartjes om maar wat te winnen. Geweldig!
Succes! -
14 April 2015 - 08:46
Tim & Michille:
Hey Marcel,
Wat een mooie foto's, super mooi!
Veel plezier in Las Vegas, wie weet win je de jackpot!
Tim & Michelle -
14 April 2015 - 12:31
Tamara En Nel:
Hallo Marcel,
hoe gaat het met je? Zo te zien erg goed en je ziet nog eens wat van de wereld. Mooi joh wat je allemaal zo in je eentje onderneemt.
Mooie foto's heb je gemaakt. Bij ons is het lang koud geweest, maar vandaag is het 20graden met een lekker zonnetje.
Marcel ik wens je een goede reis verder en dat we daarin ook in mogen delen.
We horen wel weer wat van je Groetjes Nel en Tamara.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
